Ocean Discovery League, Scripps Okyanografi Enstitüsü ve Boston Üniversitesi’nden araştırmacılar, derin deniz tabanının ne kadarının görsel olarak kaydedildiğini belirlemek için halka açık veriler üzerinden bir inceleme yaptı. 67 yıl süren derin deniz dalışları sonucunda, insanlığın yalnızca derin deniz tabanının yüzde 0.0006 ile 0.001’ini keşfettiği ortaya çıktı. Bu oran, yaklaşık 3.823 kilometrekarelik (1.476 mil kare) bir alanı kapsıyor; bu da Amerika’nın en küçük eyaletlerinden Rhode Island’dan biraz daha büyük ya da Belçika’nın onda biri kadar bir alan anlamına geliyor.
Çalışmanın baş yazarı ve derin deniz kâşifi Katherine Bell, bu bulguları daha anlaşılır kılmak amacıyla birkaç görsel karşılaştırma sundu. Örneğin, derin deniz tabanının Amerika Birleşik Devletleri’nin doğu kıyısına yerleştirilmiş hali, konunun boyutlarını daha net bir şekilde gözler önüne seriyor. Araştırmacılar, derin deniz tabanının yalnızca minik bir yüzdesinin görsel olarak kaydedildiğini belirtiyor. Oysa bu ekosistem, Dünya yüzeyinin yüzde 66’sını kapsıyor. Yapılan gözlemlerin yüzde 30’u ise 1980’lerden önce çekilmiş siyah-beyaz, düşük çözünürlüklü fotoğraflardan oluşuyor.
Çalışmanın yazarları, 200 metreden daha derin dalışlara ait 43.000’den fazla kayıt topladı ve bu verilerden yola çıkarak derin deniz keşiflerinin tarihsel gelişimini inceledi. Ancak, özel sektöre ait petrol ve gaz keşifleri bu kayıtlara dahil edilmemiştir. 1960’lardan 2010’lara kadar, derin deniz dalışlarının sayısı dört kat artmış olsa da bu keşifler zamanla daha çok kıyı bölgeleri ve sığ denizlerle sınırlı kalmaya başlamıştır. 1970’lerde yapılan tüm dalışların neredeyse yüzde 60’ı 2.000 metreden derindi, ancak 40 yıl sonra bu oran sadece dörtte bir seviyesine düşmüştür.
Bugün, dünya okyanuslarının yüzde 97’sinin derinliklerini keşfeden yalnızca beş ülke bulunuyor: Amerika Birleşik Devletleri, Japonya, Yeni Zelanda, Fransa ve Almanya.
Tayyibe Duygu saçar
