Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olan Behçet Necatigil’in vefatının üzerinden 45 yıl geçti. 16 Nisan 1916’da İstanbul’da dünyaya gelen ve edebiyat dünyasına derin izler bırakan Necatigil, şiirlerinde insanın iç dünyası, aile, aşk, yalnızlık, hastalık ve ölüm gibi evrensel temaları işledi. Hem şair hem de eğitmen kimliğiyle tanınan Necatigil, Türk edebiyatına çok sayıda eser kazandırdı.
Asıl adı Mehmet Behçet Gönül olan Necatigil, ilk yıllarını zorlu bir ortamda geçirdi. Annesini çocuk yaşta kaybeden şair, anneannesinin yanına taşındı ve burada büyüdü. Gençlik yıllarındaki hastalıklar, eğitimini aksatsa da, edebiyata olan ilgisi her geçen gün arttı. Ortaokul yıllarında yazdığı şiirler ve hikayelerle edebiyatla tanışan Necatigil, Kabataş Lisesi’nden mezun olduktan sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne kabul edildi ve burada eğitimine devam etti. Aynı yıllarda, Berlin Üniversitesi’nde dil eğitimi aldı.
EDEBİYAT HAYATINA ADIM ATIŞI
Şiir yazmaya başladığı yıllarda, Akşam gazetesinde “Küçük Muharrir” imzasıyla şiir ve hikayeler yayımlamaya başladı. 1945’te yayınlanan ilk şiir kitabı Kapalı Çarşı, onun edebiyat dünyasındaki yolculuğunun başlangıcıydı. Ardından Evler, Eski Toprak, Divançe gibi eserlerle tanınan Necatigil, şiirlerinde Batı ve Doğu kültürlerini bir araya getirerek, kendine özgü bir dil ve üslup geliştirdi.
Necatigil, yalnızca bir şair değil, aynı zamanda önemli bir eğitmen ve çevirmen olarak da edebiyat dünyasına katkı sağladı. 1945 yılında başladığı öğretmenlik hayatı, 1972’de İstanbul Eğitim Enstitüsü’nden emekli olana kadar devam etti. Öğrencilerine edebiyatı ve şiiri aşılayan şair, birçok Batılı yazarın eserlerini Türkçeye kazandırarak, çevirmenlik alanında da önemli işlere imza attı.
TOPLUMCU REALİST BİR ŞAİR
Hayatını şiire adayan Necatigil, şiirlerinde sıkça toplumun orta halli ve yoksul insanlarının sorunlarına yer verdi. “Toplumcu realist” olarak tanımladığı şiir anlayışıyla, edebiyatı bir ideolojiden uzak tutmaya çalıştı. Yalnızca bireysel değil, toplumsal meseleleri de dile getiren Necatigil, şiirlerinde insanların iç dünyasını yansıtarak, derin anlamlar taşıyan metinler ortaya koydu.
Behçet Necatigil, 13 Aralık 1979’da hayata veda etti. Ancak onun edebiyatı, öğrencileri ve okurları tarafından hala yaşatılmaktadır. 1980 yılından itibaren her yıl “Behçet Necatigil Şiir Ödülü” verilmeye başlanırken, şairin adına İstanbul Beşiktaş’taki Camgöz Sokağı da değiştirildi. Ayrıca, Necatigil’in kütüphanesi ve dergi koleksiyonu, eşi tarafından 1987’de Mimar Sinan Üniversitesi’ne bağışlanarak, onun edebiyatını geleceğe taşımak adına önemli bir adım atıldı.
Behçet Necatigil, şiirlerinde yoğun bir biçimde ev, aile, aşk, hastalık ve ölüm gibi kavramları işlerken, aynı zamanda önemli derlemelere ve sözlüklere de imza attı. Evler, Eski Toprak, Dar Çağ, Divançe gibi eserleri, Türk edebiyatının önemli başyapıtları arasında yer alırken, şairin çevirileri de Batı edebiyatını Türkçeye kazandıran önemli çalışmalar olarak dikkat çekiyor.
45 yıl sonra, şairin edebiyat dünyasındaki etkisi hala güçlü bir şekilde sürüyor. Hayatı boyunca şiirle, edebiyatla uğraşan ve Türk edebiyatına yön veren Necatigil, hem yaşamı hem de eserleriyle Türk kültürüne kalıcı bir miras bırakmıştır.
Fatma TECİRLİ
