İlk hikayesi 1995’te Dergah’ta çıkan Abdullah Harmancı, çoğunlukla Jurnal’de, Düşçınarı’nda, Dergah’ta ve Kırklar’da hikayeler ve hikaye yazıları yayınladı. Muhteris yazarın ilk kitabıdır. 2007 yılında neşredilen Yerlere Göklere adlı eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın öykücüsü seçilmiştir.
Abdullah Harmancı kimdir nerelidir, hangi okullardan mezun olmuştur, hangi şehirlerde mesleğini ihya etmiş, nasıl bir edebi kişiliğe sahip, ne tür kitaplar yazmıştır ve yazdığı kitapların içeriğini kaleme almakla başlayacağım.
Abdullah Harmancı 1974 yılında Konya’da dünyaya gelmiştir. Belli bir zaman diliminden sonra 1980 senesinde eğitimine Kıbrıs’ta başlamıştır ve Kıbrıs’ta okuma yazmayı öğrenmiştir. Daha sonra Türkiye’ye dönen Abdullah Harmancı Karaman, Sivas ve Konya gibi şehirlerde ilk ve ortaöğretimlerini tamamlayarak eğitimlerine devam etmiştir. Çocukluğunun bir kısmını geçirdiği Sivas Gürün’ün Yazyurdu köyünde hayat şartlarıyla, dereyle gölle tanışmıştır.
Abdullah Harmancı’nın edebiyata ilgisinin nasıl başladığına gelecek olursak; yazarımız yazmayı çok severdi, bu edebiyata ilgisini arttırmakta oldukça etkili oldu. Ortaokul öğrencisi iken yazdığı bir şiir Karaman yerel gazetesinde çıkacak diye üç gün heyecandan uyuyamadığı bile olmuştur. Şiirini yayınlanmış gördüğünde bir tersliğin olduğunu görmekte gecikmedi. Şiirin başlığını alta alt kısımdaki yazıları da başlık kısmına basmışlardı. Harmancı her şeye rağmen umudunu diri tutarak yazmaya devam etti, Abdullah Harmancı’nin asıl edebiyata ilgisi Karaman İmam-hatip Lisesinde öğrenci iken nüksetmiştir. Harmancı’nın ilk şiiri Karaman’da yayımlanan ‘Uyanış’ Gazetesi’nde yayınlanmıştır. Bu şiirin yayınlanması Harmancıya büyük bir motivasyon kaynağı olmuştur. Harmancı yayınlanan şiirlerden sonra daha çok şiir yayınlatma ve daha çok ilgisinin artması üzerine çok sayıda şiir yazmaya başladı ve yazılan şiirleri Konya’nın mahalli gazeteleri ile Sayha Dergisi’nde yayınlandı.
Harmancı 1993 yılında öykü yazmaya da başladı. Harmancı’nın yazdığı ilk öykü Dergâh Dergisi’nin 1995 Ocak tarihli nüshasında yayınlandı.
İlk öyküsünün yayınlanmaya başlamasından itibaren yazarın yazma ve edebiyata ilgisi oldukça artarak yeni eserler oluşturmaya da imkan tanıdı. Yazar ilk öyküsünün yayınlanmaya başlamasının ardından Hece, Hece Öykü, Nihayet Dergisi, Dergâh, Yedi iklim, Temmuz, Mahalle Mektebi, Post Öykü, Karabatak, Düş Çınarı, Kırklar, Karagöz, Kökler, İtibar gibi dergilerde öyküler ve öykülere eleştiriler yayımladı.
1996’da Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu. Harmancı 1996-2010 yılları arasında Aksaray, Sivas, Rize ve Konya’da öğretmenlik mesleğini icra etti. Mesleğini yerine getirirken eğitim seviyesini daha da ileri taşımaktan geri kalmadı.
2006 yılında Selçuk Üniversitesi’nde Selim İleri’nin Edebi Kişiliği ve Öykücülüğü adlı teziyle yüksek lisansını yaptı. 2007 yılında ise neşredilen Yerlere Göklere adlı eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın öykücüsü seçildi. 2010 yılında ise Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın Öyküleri ve Öykücülüğü adlı teziyle doktorasını tamamladı. 2015 yılında ise Yazının Yükü / Nuri Pakdil’in Edebiyat Dergisi üzerine bir inceleme başlıklı çalışmasıyla doçent unvanını almıştır.
Harmancı’nın öyküleri kaleme alış biçimine gelecek olursak en çok bilineni Harmancı çoğu öykülerinde noktalama işareti kullanmamasıdır. Harmancı 2011 yılında Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde Öğretim üyesi olarak görev yapmıştır. 2013 yılında ise Konya Necmettin Erbakan’ Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Fakültesine atandı. Hâlâ Konya’da yaşamakta olup aynı görevi yapmaktadır. Tuğçe ÜNVEREN
