Deniz ekosistemlerinde insan kaynaklı baskıların artması, birçok türün popülasyonunda ciddi gerilemelere yol açıyor. Geçmişte daha yaygın olarak avlanan bazı türler bugün ekonomik olarak sınırlı miktarlarda bulunurken, avcılık faaliyetleri daha çok hamsi, sardalya, mezgit ve palamut gibi türlerde yoğunlaşıyor.
Balık türlerindeki azalmanın temel nedenlerini; aşırı ve kayıt dışı avcılık, kirlenme, oksijen seviyelerindeki düşüş, iklim değişikliği, istilacı türlerin artışı ve denetim mekanizmalarının yetersizliği oluşturuyor. Bu faktörlerin bir araya gelmesi, denizlerdeki biyolojik çeşitliliğin korunmasını güçleştiriyor.
Uzmanların değerlendirmelerine göre, türlerdeki küçülme ve sayısal azalma sürdürülebilir balıkçılık açısından kritik bir eşik oluşturuyor. Bu nedenle güçlü bir balıkçılık yönetimi planı, koruma alanlarının etkin şekilde kullanılması ve daha sıkı denetim mekanizmalarının hayata geçirilmesi gerektiği vurgulanıyor.
Türkiye’nin deniz ekosistemlerindeki mevcut durumun, uzun vadede balık stoklarının yenilenme kapasitesini olumsuz etkileyebileceği ve bazı türlerin tamamen kaybolma riskini artırabileceği ifade ediliyor.
Özden KARAKAYA
